 |
| Annie M.G.Smidt |
We begonnen de middag met een raadsel: wat is de verbindende factor in deze fotoreeks, liedjes en versjes? Een powerpoint toonde beelden van boeken en figuren uit boeken van de schrijfster, Isa zei een versje op ("ik ben lekker stout") en we zongen samen het liedje van Dikkertje Dap. Natuurlijk raadden de kinderen meteen over wie het ging: Annie M.G. Schmidt. Na nog wat meer informatie te hebben gegeven over de schrijfster, gingen we uiteen in drie groepen.
De groep jongsten (groep 1/2/3) ging met juf Anne-Marie mee om spelletjes te doen, uit een werkboekje te werken en een poppenkastspel in te oefenen, om dit later aan de hele school en ouders te laten zien. Juf Anne-Marie had nog speciaal een mooie "Ibbeltje-ballen-gooi-doos" gemaakt, waarbij de kinderen heerlijk konden gooien met ballen om punten te verdienen.
 |
| poppenkast voor én door de aller kleinsten |
De middengroep ging met Petra werken aan een toneelstukje van het meisje Floddertje, dat erom bekend staat dat zij nooit schoon kan blijven. Zij had als verhaaltje "schuim" gekozen en met behulp van allerlei attributen er een heel leuk toneelstuk van gemaakt!
 |
| "Floddertje' verteld en nagespeeld |
De oudste kinderen gingen werken met meester Jos en zij zijn het grootste deel van de middag bezig geweest met het inoefenen van de dans "Twips" en het oefenen van het gedicht "Pardon", dat met muziek van Kyteman en mooie beelden op de achtergrond moest worden voorgedragen.
"Pardon" (Anni M.G. Schmidt)
Wanneer ik loop in Oldenzaal
Of Middelburg of Stadskanaal
Dan komt er altijd iemand aan
Die vraagt: Weet u de Lindelaan?
Zo iemand vraagt dan met een blik
Vol blij vertrouwen. Dan zeg ik:
Pardon, ik ben hier zelf vreemd.
En zo ontmoet ik alle dagen
Figuren die maar blijven vragen
Waar gaan wij heen met de cultuur
En waarom is de jam zo duur?
Is er nog hoop in deze tijd?
Dan moet ik zeggen, tot mijn spijt:
Pardon, ik ben hier zelf vreemd
Komt er weer oorlog? Vragen zij,
Komt er nog eens een tiende mei,
En heeft het leven dan wel zin?
Zo ja, waar zit die zin dan in?
En zijn wij op de goede weg?
Waarop ik altijd treurig zeg;
Pardon, ik ben hier zelf vreemd,
Maar om u heen zijn mensen zat
Die altijd weten hoe of wat
Zij weten waar in dit bestaan,
De weg is naar de Lindelaan
Nadat we samen pannenkoeken hadden gegeten buiten op het deck en de kinderen moe waren van het spelen en rennen, was het tijd om weer naar binnen te gaan. Om half vier kwamen de ouders en hebben we een presentatie gehouden van al het ingestudeerde materiaal. Het was heel leuk om te doen en naar te kijken; een mooie afsluiting van weer een geslaagde dag!
